Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

animadversionis N F

  • 1 animadversiō

        animadversiō ōnis, f    [animadverto], investigation, inquiry: nostra in civem est, L.—Perception, notice, observation: hoc totum est animadversionis: excitanda animadversio, ut ne quid temere agamus, self-inspection.—Reproach, censure: effugere animadversionem: in Apronium.—Chastisement, punishment: paterna: Dolabellae in servos: vitiorum.—Esp.. censorum (usu. called nota censoria): animadversiones censoriae.
    * * *
    paying attention; observation, attention, notice; censure, reproach, punishment

    Latin-English dictionary > animadversiō

  • 2 animadversio

    1) внимание, внимательность, сосредоточение внимания, тж. изучение, наблюдение
    excitare animadversionem, ut (ne) C — обратить внимание (иметь наблюдение), чтобы (не)
    2) замечание, взыскание, порицание, выговор, тж. назначение кары ( genus animadversionis C); наказание (censoria C; militaris AG; a. vitiorum C)

    Латинско-русский словарь > animadversio

  • 3 animadversio

    animadversio, ōnis, f. (animadverto), das Hinrichten des Geistes auf etwas; dah. I) die Beobachtung, Achtsamkeit, Aufmerksamkeit, hoc totum est sive artis sive animadversionis, Cic.: excitare animadversionem et diligentiam, ut ne etc., Cic.: hae sunt fere elocutionis figurae animadversione dignae (beachtenswert), Aquil. Rom. 47. – mit Genet., notatio naturae et animadv., sinnliche Wahrnehmung, Cic. or. 183. – II) übtr., das mißfällige Vermerken von etwas, die Ahndung, Rüge, Strafverhängung, Bestrafung, Strafe, a) zu der man als Staatsbehörde, Vater, Herr usw. berechtigt ist (Synon. castigatio, die Zurechtweisung), censoria, censoris, Cic.: dictatoria, Vell.: militaris, Gell.: paterna, Cic.: vitiorum, Cic.: Dolabellae in audaces sceleratos, Cic.: nostra enim quaestio et an. in nostrum civem est, Liv.: domini adversus servos, Lact.: Plur., animadversiones censoriae, Cic. Clu. 119: notiones animadversionesque censorum, Cic. de off. 3, 111: animadversiones magnarum potestatum, Sen. de clem. 1, 8, 5. – euphemist. = »Todesstrafe« mit capitalis od. capitis, Suet. u. ICt.: an. gladii, Hinrichtung durchs Schwert, Lact. de mort. pers. 22, 3: absol., Cic. ad Att. 12, 21, 1: habere animadversionem, das Recht, am Leben zu strafen, ICt. – b) die Rüge, der Tadel, nec effugere possemus animadversionem, si etc., Cic. or. 195.

    lateinisch-deutsches > animadversio

  • 4 animadversio

    animadversio, ōnis, f. (animadverto), das Hinrichten des Geistes auf etwas; dah. I) die Beobachtung, Achtsamkeit, Aufmerksamkeit, hoc totum est sive artis sive animadversionis, Cic.: excitare animadversionem et diligentiam, ut ne etc., Cic.: hae sunt fere elocutionis figurae animadversione dignae (beachtenswert), Aquil. Rom. 47. – mit Genet., notatio naturae et animadv., sinnliche Wahrnehmung, Cic. or. 183. – II) übtr., das mißfällige Vermerken von etwas, die Ahndung, Rüge, Strafverhängung, Bestrafung, Strafe, a) zu der man als Staatsbehörde, Vater, Herr usw. berechtigt ist (Synon. castigatio, die Zurechtweisung), censoria, censoris, Cic.: dictatoria, Vell.: militaris, Gell.: paterna, Cic.: vitiorum, Cic.: Dolabellae in audaces sceleratos, Cic.: nostra enim quaestio et an. in nostrum civem est, Liv.: domini adversus servos, Lact.: Plur., animadversiones censoriae, Cic. Clu. 119: notiones animadversionesque censorum, Cic. de off. 3, 111: animadversiones magnarum potestatum, Sen. de clem. 1, 8, 5. – euphemist. = »Todesstrafe« mit capitalis od. capitis, Suet. u. ICt.: an. gladii, Hinrichtung durchs Schwert, Lact. de mort. pers. 22, 3: absol., Cic. ad Att. 12, 21, 1: habere animadversionem, das Recht, am Leben zu strafen, ICt. – b) die Rüge, der Tadel, nec effugere possemus animadversionem, si etc., Cic. or. 195.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > animadversio

  • 5 animadversio

    ănĭmadversĭo, ōnis, f. [animadverto], the perception or observation of an object; consideration, attention (in good prose, most freq. in Cic.).
    I.
    In gen.:

    notatio naturae et animadversio peperit artem,

    Cic. Or. 55, 183:

    hoc totum est sive artis sive animadversionis sive consuetudinis,

    id. de Or. 2, 34, 147; so id. Fin. 1, 9, 30 al.—Hence, in reference to one's self, self-inspection, watchfulness:

    excitanda animadversio et diligentia, ut ne quid temere agamus,

    Cic. Off. 1, 29, 103; and in gen. inquiry:

    quaestio atque animadversio in aliquem,

    Liv. 21, 18. —
    II.
    Esp.
    A.
    Reproach, censure:

    nec effugere possemus animadversionem, si, etc.,

    Cic. Or. 57, 195.—
    B.
    Chastisement, punishment:

    animadversio Dollabellae in audaces servos,

    Cic. Phil. 1, 2:

    paterna,

    id. Rosc. Am. 24:

    omnis autem animadversio et castigatio contumeliā vacare debet,

    id. Off. 1, 25, 88; so id. Verr. 1, 17; id. Fin. 1, 10, 35: in proelium exarsere, ni valens animadversione paucorum oblitos jam Batavos imperii admonuisset, * Tac. H. 1, 64; Suet. Aug. 24; id. Calig. 11 al.—So of the punishment decreed by the censors for crime committed (usu. called nota censoria):

    notiones animadversionesque censorum,

    Cic. Off. 3, 31, 111 B. and K.:

    censoriae,

    id. Clu. 42, 119; cf. id. ib. 42, 117.—And by the dictator:

    dictatoria,

    Vell. 2, 68, 5; cf. Suet. Tib. 19 Bremi.

    Lewis & Short latin dictionary > animadversio

  • 6 severitas

    sĕvērĭtas, ātis, f. [1. severus], seriousness, gravity, sternness, strictness, severity, in a good and bad sense (class. and very freq.;

    syn. gravitas): tristis severitas inest in vultu,

    Ter. And. 5, 2, 16:

    severitatem in senectute probo: acerbitatem nullo modo,

    Cic. Sen. 18, 65 (opp. lepos); id. Off. 1, 37, 134:

    censorum,

    id. Rep. 4, 6, 15; cf. Val. Max. 2, 9.— Plur.:

    censorum severitates,

    Gell. 4, 20, 1:

    tristitia et in omni re severitas,

    Cic. Lael. 18, 66; cf.:

    homo ipsā tristitiā et severitate popularis,

    id. Brut. 25, 97:

    si illius comitatem et facilitatem tuae gravitati severitatique asperseris,

    id. Mur. 31, 66; so (opp. comitas) id. Brut. 40, 148; (opp. mansuetudo et misericordia) Sall. C. 54, 2; (opp hilaritas risusque) Cic. Brut. 93, 322:

    T. Torquatus cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem, etc.,

    id. Fin. 1, 7, 24:

    evellere se aculeum severitatis vestrae,

    id. Clu. 55, 152:

    laetissimae vir severitatis,

    Vell. 2, 127, 4:

    Catoni severitas dignitatem addiderat,

    Sall. C. 54, 2:

    commodare magnis peccatis severitatem,

    Tac. Agr. 19:

    summa severitas animadversionis,

    Cic. Fam. 9, 14, 7:

    exempli,

    id. Verr. 2, 5, 3, § 7:

    judiciorum (opp. lenitas ac misericordia),

    id. Sull. 33, 92:

    imperii,

    Caes. B. G. 7, 4; cf.: militarem disciplinam severitatemque minuere, Auct. B. Alex. 48 fin.;

    65: nimia emendationis severitas,

    Quint. 2, 4, 10:

    disciplinae,

    id. 2, 2, 4:

    orationis,

    Plin. Ep. 2, 5, 6:

    hac severitate aurium laetor,

    this severity of taste, id. ib. 3, 18, 9.—
    II.
    Transf.:

    etiam corruptissimo in genere magis tamen juvat quaedam ipsius viti severitas,

    rudeness, crudeness, Plin. 13, 3, 4, § 21.

    Lewis & Short latin dictionary > severitas

См. также в других словарях:

  • Alexander Anderson (mathématicien) — Pour les articles homonymes, voir Alexander Anderson et Anderson. Alexander Anderson (vers 1582 1620) est un mathématicien écossais né à Aberdeen. Il contribua avec Marin Ghetaldi et Frans van Schooten à faire connaître l algèbre nouvelle de… …   Wikipédia en Français

  • Franciscus Vieta — François Viète François Viète, ou François Viette, en latin Franciscus Vieta, est un mathématicien français, né à Fontenay le Comte (Vendée) en 1540 et mort à Paris le 23 février 1603. De famille bourgeoise et de formation juridique, il …   Wikipédia en Français

  • Francois Viete — François Viète François Viète, ou François Viette, en latin Franciscus Vieta, est un mathématicien français, né à Fontenay le Comte (Vendée) en 1540 et mort à Paris le 23 février 1603. De famille bourgeoise et de formation juridique, il …   Wikipédia en Français

  • François Viète — d après Daniel ou Jean Rabel Naissance 1540 Fontenay le Comte (France) Décès 23 février 1603 Paris …   Wikipédia en Français

  • Marin Ghetaldi — Marino Ghetaldi Marino Ghetaldi dans le palais du recteur de Raguse Naissance 2 octobre 1568 Raguse (République de Raguse) Décès 11 avril 1626 Raguse (République de Raguse) …   Wikipédia en Français

  • Vieta — François Viète François Viète d après Daniel ou Jean Rabel Naissance 1540 Fontenay le Comte (France) …   Wikipédia en Français

  • Viète — François Viète François Viète d après Daniel ou Jean Rabel Naissance 1540 Fontenay le Comte (France) …   Wikipédia en Français

  • Johann August Görenz — (auch: Goerens; * 10. Juli 1765 in Fürstenwalde; † 3. Februar 1836 in Schwerin) war ein deutscher Pädagoge und Bibliothekar. Leben Görenz besuchte die kurfürstliche Landesschule St. Afra in Meißen und im Anschluss immatrikulierte er sich am 12.… …   Deutsch Wikipedia

  • 1617 en science — Années : 1614 1615 1616  1617  1618 1619 1620 Décennies : 1580 1590 1600  1610  1620 1630 1640 Siècles : XVIe siècle  XVIIe siècle& …   Wikipédia en Français

  • Clément Cyriaque de Mangin — ou Demangin, né en 1570 à Gigny sur Saône à trois lieux de Chalon sur Saône, mort vers 1642 à Paris, est un poète et mathématicien français. Sommaire 1 Éléments de Biographie 2 Sources 2.1 …   Wikipédia en Français

  • Denis Henrion — Denis Henrion, (parfois Didier) né à la fin du XVIe siècle et mort vers 1632 à Paris, est un éditeur et mathématicien français. Éléments biographiques Henrion, qui signait ses œuvres D.H.P.E.M. soit l abréviation de Denis Henrion, professeur …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»